wie zijn wij?
Het effect van het programma staat of valt met de professionele kwaliteit van de adviseurs. Inframe kent zijn oorsprong vanuit Lancae, een psychologisch adviesbureau dat zich inmiddels 25 jaar bezig houdt met assessment, counseling en persoonlijke ontwikkeling. Vanuit deze bezielde oorsprong en in samenspraak met een breed kader aan creatieve professionals is er nagedacht over authenticiteit en identiteit. Zowel het wetenschappelijk kader van de psychologie als de methodische ervaringsleer van creatieve werkvormen zijn vertegenwoordigd.
In elke fase krijg je specifieke ondersteuning vanuit coaches uit het creatieve en psychologische va
Waar gaat Inframe voor mij over? Over; vanuit eigen vorm, zijn wie je bent.
Ik heb universitaire studies gevolgd en mijn bagage vanuit het ondernemerschap en als counseler. Ruim 25 jaar run ik mijn eigen bedrijf en coach ik management en professionals in de zakelijke markt.
Met mijn lang gekoesterde wens om aan de kunstacademie les te nemen, weet ik nu ook wat ik anderen gun: het ervaren van je eigen creatieproces. Want in het creëren, besta je moeiteloos. Of het nu een bedrijf of een kunstuiting is, iets creëren bevredigt de behoefte om jezelf te laten zien en in de wereld te zetten. Het maakt trots en laat je diep in jezelf verzinken. Zonder woorden ‘weten’ wat je doet, maakt krachtig en geeft vertrouwen. Dat gun ik eenieder binnen de coaching en daarbuiten.
Na mijn studie aan de kunstakademie van Arnhem heb ik jaren gewerkt als scenarioschrijver (Het Schnitzelparadijs, Midden In De Winternacht, Boy 7), waarna ik ben gaan regisseren (Het Zusje, Onder Ons). Op dit moment werk ik aan een serie: AUGUSTUS, en een volgende speelfilm: BREACH, naast het ontwikkelen van verschillende serie-formats. “Het werken met acteurs, crewleden, én het begeleiden van schrijvers als script-editor, vergt, meer dan slechts techniek, een inzicht in de drijfveren van degene die tegenover je zit. Beter dan die persoon proberen te overtuigen, moet je hem of haar leren kennen en doorgronden. Zo wordt het werk meer een dialoog, waar beiden in groeien.”
Onder hoge druk montages maken was lange tijd mijn werk, in een donkere wagen met televisieschermen. Meer dan tien jaar bewoog ik me in de televisiewereld en heb ik mijn eigen productiebedrijf gehad. Nu is dit een mooie metafoor voor mijn leven toen: dynamisch en onvoorspelbaar maar ook afgesloten van de buitenwereld. Hier is mijn liefde ontstaan voor het vertellen van verhalen. Beelden zijn voor mij de meest krachtige manier van storytelling. Anders dan met woorden kunnen ze je raken, zonder dat je het hoeft te snappen.
Ik heb het grote geluk gehad dat ik met mijn werk de wereld over kon. Ik heb veel mooie mensen ontmoet, prachtige dingen gezien, heerlijk gegeten, de meest bizarre geuren geroken en ben geprikkeld door de dagen die altijd verrassend waren. Maar onbewust werd ik de wereldreiziger zonder rust en zonder voldoening. Mijn reizen en mijn werk gebruikte ik om te vluchten en het werd tijd om stil te staan. Een lastige tijd omdat echt stil staan soms confronterend is. Er kwam angst, verdriet en boosheid. Langzaam hield het vechten op en kwam er erkenning voor de wirwar aan emoties. Ik kon ruimte voelen voor mijn authentieke stuk en dit is niet meer weg gegaan.
Nu mag ik dit stuk koesteren bij Inframe als coach en facilitator. Drie jaar geleden ben ik begonnen met een coachopleiding en ben nu coach. Ik ben mijn kwaliteiten op een andere manier gaan waarderen en heb gevonden wat ik graag doe: in verbinding en contact met de ander op onderzoek naar zijn of haar verhaal. Op persoonlijk niveau ben ik afgelopen jaren gegroeid en kan ik nu met recht zeggen dat mijn kracht ligt in mijn sensitiviteit, openheid en mijn prikkelende eerlijke en soms kritische blik. Inframe heeft gezorgd voor meer contact met mijn eigen authentieke waarden en mijn innerlijke drijfveren. Ik durf mijn passie voor fotografie weer op te pakken, het lukt weer om te schrijven, durf te creëren en belangrijker nog: het mag vaker door anderen gezien worden.
Ik ben de regie ingegaan, waarbij ik graag de theaterteksten zelf schrijf. Heel soms speel ik zelf nog weleens, maar zelden. Op dit moment ben ik actief als theatermaker bij verschillende organisaties waaronder mijn eigen Nachttheater, Huis van Puck (specifiek Nacht van de Mode), toneelgroep Menander, binnenkort start ik een project bij het RIQQ en nog veel meer. Daarnaast werk ik als dramadocent op het Montessori College Arnhem. En om dit allemaal fundament te bieden in het autodidactische bestaan volg ik de opleiding Theaterdocent Verkort aan Toneelschool Amsterdam.
Voor mij is theater omgaan met de werkelijkheid. Of juist soms met de onwerkelijkheid; het verlangen of de angsten. Theater biedt mij een plek waarin er gespeeld mag worden en niets is echt meetbaar. Niets klopt en daarmee klopt alles ineens weer. Deze paradox proberen we in het theater vorm te geven in welke manier dan ook.
Daarnaast blijft theater een expressiemiddel. Ik vind het interessant om met een groep op zoek te gaan naar het onderbewuste zonder daar heel rationeel of analyserend over te doen. Juist het leegmaken van het hoofd om zo weer het hart te voelen kloppen, dat is mijn doel met theater.
Ik ben toen in een voor mijn totaal nieuwe wereld gestapt en werd tijdens mijn studie, die circa 4 jaar duurde, iedere keer weer uitgedaagd om buiten de door mij gebaande paden te treden en om uit mijn comfort zone te stappen.
Dat ging met vallen en opstaan, maar het was mooi om mezelf steeds beter te leren kennen. Steeds weer werd ik uitgedaagd om dichter bij mezelf te komen en mijn eigen handschrift te ontwikkelen. Wie ben ik als fotograaf, wat wil ik met mijn beeld vertellen, hoe doe ik dat en wat zegt dat over mij? Essentiele vragen om binnen het vakgebied onderscheidend te zijn en die mij uiteindelijk gevormd hebben tot wie ik nu ben.
Eind 2014 ben ik afgestudeerd met een project waar ik ook nu nog mee bezig ben en wat mijn levenswerk is. Met dit project heb ik de SO2015 student award gewonnen en het bijbehorende boek is door de Volkskrant uitgeroepen tot een van de mooiste fotoboeken van 2015. Op dit moment werk ik in opdracht en maak ik vrij werk. Ik heb een aantal publicaties gehad, o.a. in de Volkskrant en het Parool.